Ο Μαρξισμός ως σύγκρουση τάσεων

Ο Μαρξισμός ως σύγκρουση τάσεων

ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

Η κατάρρευση του «υπαρκτού σοσιαλισμού» στην Ανατολική Ευρώπη και την πρώην ΕΣΣΔ συνέπεσε με μια γενική υποχώρηση της μαρξιστικής θεωρίας στο δυτικό κόσμο. Ο μαρξισμός, που σχεδόν ήταν «μόδα» στις χώρες της Δύσης κατά τη δεκαετία του 1970, υποχώρησε από πολλά παραδοσιακά οχυρά του (μερίδες της διανόησης, των επιστημόνων και της νεολαίας, τα πανεπιστήμια και οι ακαδημαϊκές συζητήσεις, οι επιφυλλίδες του «σοβαρού» τύπου κ.ο.κ.) προς όφελος άλλων, αντίπαλων προς το μαρξισμό, θεωρητικών ρευμάτων. Η συγκυρία αυτή δημιούργησε ένα αίσθημα ευφορίας σ’ όλους όσους αντιστρατεύονταν θεωρητικά και πολιτικά το μαρξισμό. Έτσι, πολλοί από τους αντιμαρξιστές διανοούμενους και πολλοί περισσότεροι από τους υπαλλήλους των ιδεολογικών μηχανισμών του (καπιταλιστικού) κράτους διείδαν, για μια ακόμα φορά1, τον επερχόμενο «οριστικό» θάνατο του μαρξισμού. Για την τεκμηρίωση του ισχυρισμού αυτού επιστρατεύεται συνήθως ένας πρωτόγονος εμπειρισμός (βλ. και Δημούλη 1994, σελ. 34): Ο μαρξισμός «έγινε πράξη» στις χώρες του «υπαρκτού σοσιαλισμού». Η κατάρρευση των χωρών αυτών αποδεικνύει ότι ο μαρξισμός απέτυχε. Άρα ο μαρξισμός ήταν λάθος και συνεπώς το τέλος του έφθασε.

Γιάννης Μηλιός

Ο Μαρξισμός ως σύγκρουση τάσεων – Διαβάστε το.pdf